اکوان

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /اَکوان/

اسم

اکوان

1. جمع کون؛ هستی‌ها.
2. در شاهنامه نام دیوی تحت عنوان اکوان دیو.

   به مَی رستم آن داستان برگشاد.....وز اکوان همی کرد بر شاه یاد (شاهنامه)

منابع

• فرهنگ لغت معین