بانوج

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

  1. جای خواب که آن را از پارچه کلفت یا تیماج می‌دوزند و از دو طرف آن ریسمان می‌گذرانند و دو سر ریسمان را به دیوار یا جای دیگر می‌بندند؛ ننی؛ نانو؛ ننو؛ بانوچ؛ بازپیچ. این کلمه به همین معنی در تداول عامه ٔ گناباد بکار می رود.
  2. ریسمانی را گویند که در ایام عید نوروز از جای بلند یا شاخ درختی آویزند و زنان و دختران بر آن نشسته در هوا آیند و روند. تاب‌بازی کودکان. تاب. دوداءة. ارجوحه. مرجوحه. بازپیچ.

برگردان‌ها[ویرایش]