بدخواه

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• بدخاه

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /بَد/خواه/

اسم مرکب

بدخواه

1. تلویحاً دشمن، کسی که در ظاهراً دوست اما پشت‌سر بدی برایت آرزو می‌کند.

   جهان پر ز بدخواه و پر دشمن است.....همه مرز ما جای آهرمن است (شاهنامه)

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• ایتالیایی: ostile
• انگلیسی: sinister
• malignant
• malevolent