بِل

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /بِل/

اسم[ویرایش]

بِل

  1. در گویش بهاری یعنی بیل، بیل کشاورزی.
  2. در گویش بهاری یعنی کمر، کمر انسان یا هر موجود دیگر.

واژه‌های مشتق شده[ویرایش]