بیراهش

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

اسم[ویرایش]

بیراه - اش

  1. نقص در ویژگیهای بازتابی و انکساری آیینه‌ها یا لنزها. بیراهشهای اصلی عبارت اند از: بیراهش فامی، بیراهش کروی، گیسو، آستیگماتیسم، خمیدگی میدان دید و واپیچش.
  2. جابجایی ظاهری در نقطه‌ی دید یک ستاره که از سرعت متناهی نور ستاره در ترکیب با جنبش نسبی زمین در فضا سرچشمه می‌گیرد. ← بیراهش سالیانه، بیراهش روزانه

آوایش[ویرایش]

  • /بیراهِش/؛ SAMPA: /"birAheS

نویسه گردانی[ویرایش]

برگردان‌ها[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

از بیراهیدن.

واژه‌های وابسته[ویرایش]

آستیگماتیسم، بیراه، بیراهش روزانه، بیراهش سالیانه، بیراهش فامی، بیراهش کروی، بیراهیدن، خمیدگی میدان دید، گیسو، واپیچش

بن مایه (مرجع[ویرایش]

حیدری ملایری، م. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک، ۲۰۰۵