حرف‌اضافه
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /حَرفِ/اِضافِه/
اسم مرکب
[ویرایش]
حرف‌اضافه
- (ادبی): در دستور زبان، کلمه‌ای که کلمه یا گروهی از کلمه‌های را به فعلِ جمله یا به صفتی نسبت میدهد و آنها را متمم و وابستهٔ آن قرار میدهد، مانند از، با، بوسیله در جملات زیر: کتاب را از کتابخانه گرفتم. با خودش حرف میزد. محاسباتم را بوسیله ماشین حساب انجام میداد.
- (حوزه زبانشناسی): یکی از مقوله‌های اصلی واژگانی که رابطۀ میان سازه‌های جمله را نشان میدهد.
مترادف‌ها
[ویرایش]برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
«حرف‌اضافه» هم‌ارزِ «preposition ۲, adposition»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دوازدهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۸-۶۶-۶۱۴۳-۶۰۰-۹۷۸