خوشگل
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- [خوش/گِل]
صفت‌مرکب[ویرایش]
خوشگل
- زیبا، قشنگ، خوش‌چهره.
آذری[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- [خوش/گَل]
فعل[ویرایش]
خوشگَل
- خوشامد به زبان فارسی. گَل معنی آمدن را تداعی می‌نماید.
- خوش گَلدِیز.
- خوشامدید.
- خوش گَلدِیز.
متضادها[ویرایش]
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین