گؤزل

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • آذری

آوایش[ویرایش]

  • /گِؤز/اَل/

صفت[ویرایش]

گؤزل

  1. زیبا، قشنگ، خوشگل.
    گؤزل از دو بخش گؤز یعنی چشم ولی در این اصطلاح دید، برانداز و اَل دست‌مایه دیدن، محل دیدن و لذت بردن‌ است‌.
  2. گؤزل در گویش بهاری اکثرا در مورد دختران بویژه در موقع خواستگاری صرف می‌گردد.