خِر
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- /خِر/
اسم صوت[ویرایش]
خِر
- صدای کشیده شدن جسم سنگین و ناصاف روی زمین محکم و ناهموار.
- صدایی که بر اثر ریزش بعضی اجسام مانند قلوه سنگ از کوه یا کمپرس کردن سنگ از کامیون بر میخیزد.
- خِر کسی را گرفتن، با دست گلو یا یقه لباس او را گرفتن.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
––––
برگردانها[ویرایش]
- ترجمه انگلیسی
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-93-2