پرش به محتوا

نخِر

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • بهاری

آوایش

[ویرایش]
  • /نَخِر/

اسم

[ویرایش]

نخِر

  1. به معنی گله گاو در گویش بهاری
    نخِر در واقع با «ناخِر» قابل رمزگشایی‌تر است، نا همان نه فارسی و خِر در این اصطلاح یعنی هجوم گله‌‌ای، ولی با پیشوند نه، به معنی عدم هجوم است، که در واقع صفت گله‌گاو بوده و هیچگاه مانند اسب یا الاغ یا آهو توان هجوم ندارد.

مترادف‌ها

[ویرایش]