د
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- [دِ]
حرف
[ویرایش]د
- دال، دهمین حرف از الفبای فارسی، در حساب ابجد نماینده عدد ۴ است.
- (نجوم): در جدول تقویم کواکب نشانه برج اسد (شیر) و علامت عطارد است.
- دِ :(de) در گویش گنابادی یعنی در (حرف اضافه)
قید
[ویرایش](عا.)
- برای تأکید قبل یا بعد از فعل امر درآید: دِ برو، دِ زود باش، نزن دِ.
( د)
- :اگر به صورتت و یا تعجب از عمل طرف مقابل است.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-93-2