درشمندگی
فارسی[ویرایش]
اسم[ویرایش]
- توانایی محلول یا لایه‌ای از ماده در جذب تابش. به سخنی دیگر نسبت شدت نور تابیده بر محلول به شدت نور گذر کرده از آن در مقیاس لگاریتمی.
آوایش[ویرایش]
- /درشَمَندِگی/؛ SAMPA: /"darSamandegi
نویسه گردانی[ویرایش]
- Unipers: daršamandegi
برگردان‌ها[ویرایش]
|
ریشه‌شناسی[ویرایش]
← درشمیدن
واژه‌های وابسته[ویرایش]
درشمیدنی، درشمنده، درشمگر، درشم، باند درشمی، همگر درشم، خم درشم، آرنگ درشم، خطهای درشمی، میغ درشمی، بیناب درشمی، درشمایی، وابر درشمایی
بن مایه (مرجع[ویرایش]
حیدری ملایری، م. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک، ۲۰۰۵