درشمندگی
فارسی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- توانایی محلول یا لایه‌ای از ماده در جذب تابش. به سخنی دیگر نسبت شدت نور تابیده بر محلول به شدت نور گذر کرده از آن در مقیاس لگاریتمی.
آوایش
[ویرایش]- /درشَمَندِگی/؛ SAMPA: /"darSamandegi
نویسه گردانی
[ویرایش]- Unipers: daršamandegi
برگردان‌ها
[ویرایش]
|
ریشه‌شناسی
[ویرایش]← درشمیدن
واژه‌های وابسته
[ویرایش]درشمیدنی، درشمنده، درشمگر، درشم، باند درشمی، همگر درشم، خم درشم، آرنگ درشم، خطهای درشمی، میغ درشمی، بیناب درشمی، درشمایی، وابر درشمایی
بن مایه (مرجع
[ویرایش]حیدری ملایری، م. فرهنگ ریشه شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک، ۲۰۰۵