دس

فارسی

ریشه لغت

• پارسی باستان

آوایش

• /دَس/

اسم

دَس

1. محققان زبان‌شناس به معنی ده، دهکده به زبان پارسی باستان توصیف نموده‌اند.

زبان دیگر

• بهاری

اسم

دَس

1. به معنی دست، دسته یا مجموع شش عددی از اشیاء مانند یک دس لیوان یعنی شش عدد لیوان.
2. در اول یکی از اصطلاحات باستانی دسه‌گرد به معنی دستگرد است.

اسم

دِس

1. دیس، نظیر، مانند.

واژه‌های مشتق شده

• دسسسه

منابع

• فرهنگ لغت معین«