دِون
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- کاسی
آوایش[ویرایش]
- [دِؤن]
اسم[ویرایش]
دِون
- از دونیاش تجزیه شده و به زعم محققان آنرا با t/dun زبان عیلامی به معنی دادن و تسلیم کردن همسان است.
- در گویش بهاری به معنی برگشتن، ترجیحاً بخت برگشتن است.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|