پرش به محتوا

دِون

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه شناسی

[ویرایش]
  • کاسی

آوایش

[ویرایش]
  • [دِؤن]

اسم

[ویرایش]

دِون

  1. از دونیاش تجزیه شده و به زعم محققان آنرا با t/dun زبان عیلامی به معنی دادن و تسلیم کردن همسان است.
    در گویش بهاری به معنی برگشتن، ترجیحاً بخت برگشتن است.

واژه‌های مشتق شده

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه
  • انگلیسی: dun