دادن
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /است/
مصدر فعل متعدی[ویرایش]
دادن
- سپردن، واگذار کردن چیزی به کسی یا جایی؛ مقابل گرفتن.
- بخشیدن، زدن، حمله کردن، خوراندن، برآوردن، رویاندن.
فعل[ویرایش]
مثال‌ها[ویرایش]
- وبال است دادن به رنجور قند/كه داروی تلخش بود سودمند. «سعدی»
- در آن وقت نوميدی آن مرد راست/گناهم ز دادار داور بخواست. «سعدی»
ریشه شناسی۲[ویرایش]
- برگرفته از پارسی میانه:dah "دادن"، ماده ماضی dāt . در اوستایی: ريشه dā "دادن ، نهادن". ایران باستان: dāta مشتق از هندواروپایی: ريشه -dō به معنی دادن.
| گردانش فارسی | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | دادن | ||||||
| بن ماضی | داد | ||||||
| بن مضارع | دَه | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | دادم | دادی | داد | دادیم | دادید | دادند | |
| استمراری | می‌دادم | می‌دادی | می‌داد | می‌دادیم | می‌دادید | می‌دادند | |
| کامل | داده‌بودم | داده‌بودی | داده‌بود | داده‌بودیم | داده‌بودید | داده‌بودند | |
| التزامی | داده‌باشم | داده‌باشی | داده‌باشد | داده‌باشیم | داده‌باشید | داده‌باشند | |
| مستمر | داشتم می‌دادم | داشتی می‌دادی | داشت می‌داد | داشتیم می‌دادیم | داشتید می‌دادید | داشتند می‌دادند | |
| حال | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| ساده | دَهم | دَهی | دَهد | دَهیم | دَهید | دَهند | |
| استمراری | می‌دَهم | می‌دَهی | می‌دَهد | می‌دَهیم | می‌دَهید | می‌دَهند | |
| کامل | داده‌ام | داده‌ای | داده‌است/داده | داده‌ایم | داده‌اید | داده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌دَهم | داری می‌دَهی | دارد می‌دَهد | داریم می‌دَهیم | دارید می‌دَهید | دارند می‌دَهند | |
| التزامی | بدَهم | بدَهی | بدَهد | بدَهیم | بدَهید | بدَهند | |
| آینده | من | تو | او/آن | ما | شما | آنها/ایشان | |
| خواهم داد | خواهی داد | خواهد داد | خواهیم داد | خواهید داد | خواهند داد | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بدَه | بدَهید | |||||
| نهی | ندَه | ندَهید | |||||
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین