رندان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /رِنْد/آن/

اسم مرکب[ویرایش]

رندان

  1. منسوب به رند؛ در تصوف، کسی که باطنش سالم‌تر از ظاهرش باشد.
    در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع.....شب‌نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع (حافظ)

––––

برگردان‌ها[ویرایش]