پرش به محتوا

زرتشتیگری

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /زَرتشتی/گری/

اسم مرکب

[ویرایش]

زرتشتیگری

  1. آیین ایرانیان پیش از اسلام، که کینه و نفرت نسبت به اقوام غیر آریایی را به پیروان خود تلقین می‌کند.
    بیگانگان از نظرگاه زرتشتی‌گری غیر آریایی دو پاها، آدم‌های حشره صفت، خرفستره مرتیه نامیده می‌شوند.[۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. آنها متولد نمی‌شوند بلکه میافتند، اوسپت و نمی‌میرند بلکه می‌ترکند، راه نمی‌روند بلکه می‌غلتند، پِت یا می‌شتابند، دوَر. اهورامزدا از نابود کردن آنان خشنود می‌شود.