زشت

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /زِشت/

صفت

زشت

1. دارای ظاهری ناخوشایند و نازیبا، بدگل؛ بدنما، ناپسند؛ مقابل زیبا.

   زشت هنگام صرف به صورت زش ادا می‌شود و این کلمه پسوند ارزش، ورزش و برخی اصطلاحات نادر است.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: ugly، foul
• ایتالیایی: brutto
• انگلیسی: unhandsome
• ungraceful
• ungainly
• unfavorable
• uncouth
• ugly
• smoking room
• pocky
• offensive
• nefarious
• maladroit
• invidious
• ill favored
• horrid
• homely
• hideous
• heinous
• heavy handed

• hank
• ham handed
• ham fisted
• gross
• gash
• fulsome
• flagrant
• fescennine
• execrable
• contumelious
• black
• bawdy
• bad
• backhand
• awry
• awkward
• agley
• abominable
• abhorrent
• uglify

• smut
• obscene
• immoral
• ignominy
• hobgoblin
• harridan
• flagitious
• disfigure
• dirty
• deform
• bogle
• beldame
• beldam
• vilification
• swart
• gorgon
• blastie
• looby
• mandrill
• euphemize

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن