ورزش

فارسی

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /وَر/زِش/

اسم

ورزش

1. فعالیت بدنی سازمان یافته که برای تقویت قوای جسمانی و کسب مهارت‌های حرکتی انجام می‌شود.

   ورزش ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش ور - زش قابل تجزیه باشد، و به مفهوم کلی یعنی مرز و محدوده زشت‌ها شاید مبتلایان به جذام؛ این کلمه با ارزش نیز قرابت باستانی دارد.

2. تمرین، کار پیاپی و مرتب؛ انجام حرکات بدنی خاص برای تقویت عضلات.

واژه‌های مشتق شده

• ورزش باستانی

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:sport
• ایتالیایی: ginnastica
• sport
• allenamento
• انگلیسی: sport
• practise
• practice
• ploy
• pastime
• exercise
• callisthenics
• train
• sweat pants
• stadium
• sportsmanship
• sportsman
• ring

• playsuit
• physical therapy
• colosseum
• coach
• athletics
• athleticism
• athlete
• sportive
• shut out
• ringside
• pull over
• parallel bars
• long jump
• field event
• fan
• cross country

• blazer
• weight lifter
• shot put
• head spring
• flannel
• broad jump
• softball
• leotard

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین