سدا

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • سانسکریت
  • واژه سدا وام گرفتن از سانسکریتसदा (sadā) است.

آوایش[ویرایش]

  • /سِدا/

اسم[ویرایش]

سدا

  1. آنچه شنیده می‌شود؛ احساس ناشی از تحریک شدن اعصاب شنوایی؛ ارتعاش‌های مکانیکی، که بر اعصاب‌ شنوایی اثر می‌گذارند و باعث شنیدن می‌شوند. صوت، آوا.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین