سدا
ظاهر
فارسی
[ویرایش]گونههای دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- سانسکریت
- واژه سدا وام گرفتن از سانسکریتसदा (sadā) است.
آوایش
[ویرایش]- /سِدا/
اسم
[ویرایش]سدا
- آنچه شنیده میشود؛ احساس ناشی از تحریک شدن اعصاب شنوایی؛ ارتعاشهای مکانیکی، که بر اعصاب شنوایی اثر میگذارند و باعث شنیدن میشوند. صوت، آوا.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین