شرق

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /شَرق/

اسم[ویرایش]

شرق

  1. سمتی که خورشید از آن برمی‌آید؛ اگر رو به شرق بایستی دست راستت رو به جنوب خواهد بود، مشرق، خاور.
  2. شِرَقْ: در گویش گنابادی صدای برخورد اعضای بدن در هنگام کتک کاری یا ضربه خوردن را گویند، چسپیدن ضربه، اثر کردن ضربه‌ای که زده شده.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین