شنگل
فارسی
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]- پهلوی
آوایش
[ویرایش]- [شن/ گل]
اسم
[ویرایش]شنگل
صفت
[ویرایش]- نک شنگول.
- شنگل ممکن است تصحیف شده سَنگَل باشد که این اصطلاح به زبان فارسی تو بیا خواهد بود.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه. ISBN 964-5566-35-5
برگردانها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||