شوشک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

شَ

اسم[ویرایش]

  1. شاشک. ساز چهارتار را گویند. رباب چهاررود. ربابی بود که چهارگه نوازند. طنبور و رباب چهارتار. تنبوره چارتاره است:
  • گهی سماع زنی گاه بربط و گه چنگ / گهی چغانه و طنبور و شوشک و عنقا. (زینبی)