شیرین

فارسی

شیرین

منسوب به شیر، مقابلِ تلخ دارای مزه مطبوع، و گوارا.
(مجاز): زیبا، خوش‌سخن، دوست‌داشتنی؛ خوشایند: ◻︎ مگر از هیئت شیرین تو می‌رفت حدیثی / نیشکر گفت کمر بسته‌ام اینک به غلامی (سعدی۳: ۹۰۰).
(مجاز): عزیز: ◻︎ میازار موری که دانه‌کش است / که جان دارد و جان شیرین خوش است (فردوسی۲: ۱/۱۰۰).

––––

ترجمه‌ها
آفریکانس: soet آلبانیایی: i ëmbël آلمانی: süß اردو: سویٹ ارمنی: քաղցր ازبکی: shirin اسپانیایی: dulce امهری: ጣፋጭ انگلیسی: sweet ایتالیایی: dolce باسکی: gozo بلاروسی: салодкі پرتغالی: doce پشتو: خواږه تاجیکی: ширин		ترکی آذربایجانی: şirin ترکی استانبولی: tatlı چینی: 甜 دانمارکی: sød روسی: сладкий ژاپنی: スウィート عبری: מתוק عربی: حلو فرانسوی: doux کردی: şêrîn کره‌ای: 단 لاتین: dulcis هندی: मीठा یونانی: γλυκός