شیرین
از ویکی‌واژه
محتویات
فارسی[ویرایش]
صفت[ویرایش]
(صفت نسبی، منسوب به شیر)
- [مقابلِ تلخ] دارای مزه شیرین.
- [مجاز] دوست‌داشتنی؛ خوشایند: ◻︎ مگر از هیئت شیرین تو می‌رفت حدیثی / نیشکر گفت کمر بسته‌ام اینک به غلامی (سعدی۳: ۹۰۰).
- [مجاز] زیبا.
- [مجاز] خوش‌سخن.
- [مجاز] دارای مزۀ مطبوع؛ گوارا.
۷. [مجاز] عزیز: ◻︎ میازار موری که دانه‌کش است / که جان دارد و جان شیرین خوش است (فردوسی۲: ۱/۱۰۰).
برگردان‌ها[ویرایش]
برگردان‌ها
|
قید[ویرایش]
۵. [مجاز] یقینا؛ حتما: شیرین پنجاه سال داشت.
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ شیرین دارد |
