صين

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /صین/

اسم[ویرایش]

صین

  1. نام کشور چین به زبان عربی.
    مصدر فعل شکستن به زبان آذری.