عتاب
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- /عِتاب/
مصدر متعدی[ویرایش]
عتاب
زبان دیگر[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /عَ/تاب/
قید[ویرایش]
- اشاره همراه با تعجب یا نگرانی به موضوع یا پدیدهای مانند سیل، باران یا هر چیز دیگر.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین