فند
ظاهر
(فَ نَ)
فارسی
[ویرایش]فَنْد :(fand) در گویش گنابادی یعنی کلک ، دسیسه ، فنون کاری ، راز ، سِرْ
ریشهشناسی
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- دروغ، کذب.
(اِ م
- نیرنگ، حیله.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فَ
صفت
[ویرایش]- ناتوانی، درماندگی.
- ناسپاسی.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
(فَ نْ)
اسم خاص
[ویرایش]- فند
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ فند دارد |