ماده
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- اوستایی
آوایش
[ویرایش]- /مادّهِ/
اسم
[ویرایش]ماده (فیزیک)
صفت
[ویرایش]- نر و ماده. مقابل نر.
کهن واژه
[ویرایش]- مادّه ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش ماد - دِ قابل تجزیه باشد؛ و در بازی قاپ و مانند آن حکم فرمان آغاز و اجرا را تداعی مینموده است.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس