مثل

فارسی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /مِثْل/---/مثل (جمع امثال)

قید

مِثل

1. مانند، نظیر، شببه، همتا.

آوایش

• /مَثَل/---/مثل (جمع مثال)

اسم

مَثَل

1. گفتاری کوتاه و شایع و معمولا در قالب بیانی کلیشه‌ای و بیان‌کننده حالتی نمادین با معنای عمیق و اندرزگونه و دارای مصادیق متعدد که موضوع یا روی داد مورد مجادله و بحث را به آن تشبیه می‌منند، مانند « باد آورده را، باد می‌برد».

استعاره

1. مِثل موم: بسیار نرم.
2. مِثل تیر: بسیار تند.
3. مِثل استخوان: بسیار لاغر.
4. مِثل بره:بسیار رام.
5. مِثل شیشه: بسیار شکننده.
6. مِثل آدم: شایستة آدمیزاد.

زبان دیگر

• عربی

قید

مُثُل

1. مثال ؛ مانندها، شبیه‌ها.

اسم

مَثَل

1. سخن مشهور، داستان، قصه، عبرت، پند، اندرز.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن