مردم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- پهلوی
آوایش[ویرایش]
- /مَردُم/----/مردم (جمع مردمان)
اسم[ویرایش]
مردم
- گروه نا مشخصی از انسان‌ها که ویژگی معیّنی آنها را به یکدیگر پیوند می‌دهد؛ ملت، انسان، آدمی.
- مردم به لحاظ ساختار و تلفظ با آدم همسان بوده و هر در زبان معیار باستان با پسوند دِم خاتمه یافته‌اند؛ آدِم، مردِم، که دِم به معنی گوشه‌گیر یا منزوی است. آدِم: آی منزوی، مردِم: مر منزوی.
- مردمک چشم.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین