مسبغان

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• مسمغان

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /مس/بغان/

اسم خاص

مسبغان

1. این اصطلاح همراه هیزبغان در دوران ساسانیان متداول بوده و ظاهراً به یک گروه از بغان اطلاق می‌شده که وظیفه مجازات اعدام بصورت خفه کردن افراد مست را داشتند.