بغان

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• مغان

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /بُغ/آن/

اسم خاص

بغان

1. جمع بُغ؛ تلفظ صحیح مغان، صنوفی از روحانیون مذهبی منتسب به کیش زرتشت یا پیش از آن.

   بغان متشکل از بُغ - آن بوده و مفهوم کلی از آن خفه کنندگان را در ذهن تداعی معنا می‌نماید.

مترادف‌ها

• بغستان، مسبغان، هیزبغان