پرش به محتوا

ویلایت

از ویکی‌واژه

همچنین ببینید: ولایت

فارسی

[ویرایش]

ریشه شناسی

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

آوایش

[ویرایش]
  • [ویل/ آی/ عت]

قید

[ویرایش]

ویلایت

  1. مردی که از نظر عضای جماعت به هیچ کاری مشغول نباشد و ول بچرخد.
    ویلایت از سه کلمه ویل - آی - عت شکل گرفته و مبیین این واقعیت است که صاحب عنوان فردی بیکار، گدا یا دزد و یغماگر است.

برگردان‌ها

[ویرایش]
ترجمه