پاده

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

دِ

اسم[ویرایش]

  1. گله؛ رمه؛ گلۀ گاو و خر: ماده‌گاوان پاده‌اش هر یک / شاه‌پرور بُوَد چو برمایون (فرالاوی: شاعران بی‌دیوان: ۴۱).
  2. چراگاه.
  3. چوب‌دستی ستبر.