پور‌پشنگ

فارسی

ریشه‌ لغت

• شاهنامه

آوایش

• /پورِ/پَشنگ/

اسم خاص

پور‌پشنگ

1. فرزند پشنگ، که در شاهنامه از دو پشنگ یاد میگردد، اولی نوره دختری ایرج یعنی منوچهر است، دومی پشنگ شاه توران است.

   همه آلت لشکر و ساز و جنگ/ ببردند نزدیک پور پشنگ «فردوسی»

منابع

• شاهنامه