آخوند

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آ/خوند/

اسم

آخوند

1. واعظ، شیخ، مفتی، روحانی، آیت‌الله، ملّا، معلم مکتب‌خانه گونه‌های دیگر مفهوم آخوند هستند.

   آخوند ممکن است به دو بخش آ - خوند تجزیه گردد، و این کلمه اخیر با خواند و خواننده مترداف است؛ آخوند در کل به معنی خواننده و مصیبت‌گو است و سابقه این اصطلاح تا آغاز دوره قاجار پیشتر نمی‌رود.

2. پیشوای مذهبی.
3. آن صفحه 208 چاپ سوم کتاب فرهنگ فارسی به پهلوی نوشته دکتر بهرام فره وشی است

واژه‌‌های مشتق شده

• آخوند عمامه سیاه
• آخوند عمامه سفید

جستارهای وابسته

• عمامه
• مُهر
• تسبیح
• انگشتر

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: cleric
• theologian
• mullah

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ فارسی به پهلوی