کلکاوینه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • ایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /کِلکاوینَه/

اسم[ویرایش]

کلکاوینه

  1. کلک + آوینه.
  2. انگشتر، انگشتری‌.