کمال

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [کم/ آل]

قید[ویرایش]

کمال

  1. به معنی فارسی یعنی ایل کم جمعیت، قبیله یا طایفه‌ای که عده و عُده کم دارد.
    آل در اصطلاح فوق به مفهوم ایل، قبیله و طایفه است، یک اصطلاح مترادف دیگر با واژه فوق کمیل است.

ریشه شناسی ۲[ویرایش]

  • عربی

مصدر لازم[ویرایش]

  1. کامل شدن، تمام شدن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]