کِی

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• کی، کَی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /کِی/

ضمیر

کِی

1. چه کسی؟ که؟
2. (قدیمی): رسم‌الخطی قدیمی از «که».
3. (پسوند): جزء پسین بعضی از کلمات مرکب، که صفت یا قید می‌سازد؛ آبکی، راستکی، دروغکی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن