کَی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /کَی/

اسم[ویرایش]

کَی

  1. (قدیمی): پادشاه، شاهنشاه، منسوب به نژاد کیان نخستین سلسله شاهی بزعم شاهنامه. کیکاووس، کیخسرو.
    کَی نامور سر سوی آسمان/ برآورد و بَد خواست بر بَد گمان «شاهنامه»

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن