گابای

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه شناسی[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • [گا/بای]

نام‌جا[ویرایش]

گابای

  1. از تمدن‌های آغاز هزاره اول پیش از میلاد، واقع در مرز کشور پادشاهی ماد و پارس، و مرکز ایالت پارتاکنا.
    در تألیف پولیت تابای ذکر شده و باید گبی دوران پارت‌ها و گای زمان ساسانیان در ۳ تا ۵ کیلومتری اصفهان باشد.

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]