آتش
ظاهر
فارسی
[ویرایش]گونههای دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشهشناسی
[ویرایش]- پهلوی
ویکیپدیا مقالهای دربارهٔ آتش دارد |
اسم
[ویرایش]آتش
- شعله و حرارتی که از سوختن اشیاء حاصل شود، آذر، آتیش. ؛آب در ~داشتن یا بودن کنایه از: کم شوق بودن. ؛ ~ کسی تند بودن کنایه از: سخت متعصب و پرشور بودن. ؛ ~ زیر خاکستر کنایه از: فتنه و آشوب پنهانی.
پارسی
[ویرایش]- آتش مقدس. به استناد شاهنامه آتشی بود که زردهشت یا زرتشت با مجمر از بهشت آوردهبود.
- آتش مقدسی که زرتشتیان و پارسیان در آتشکده میافروختند.
استعاره
[ویرایش]مترادفها
[ویرایش]––––
برگردانها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]فرهنگ لغت معین