آنجا
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آن/جا/
اسم مرکب[ویرایش]
آنجا
- آن مکان، مکان مورد اشاره یا مورد نظر که مخاطب آن را می‌شناسد.
استعاره[ویرایش]
- (گفتگو): آنجای پدر آدم دروغگو، کنایه از: در اعتراض توهین‌آمیز به کسی که سخنش را دروغ دانسته‌اند، گفته میشود.
- (گفتگو): از آنجا رانده و از اینجا مانده، کنایه از: آنکه موقعیت قبلی خود را از دست داده و پناه یا موقعیت جدیدی را نیز که در نظر داشته، بدست نیاورده است.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین