روم
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ روم دارد |
آوایش
[ویرایش]- /روم/
اسم
[ویرایش]
روم
- موی، زهار.
- یکی از امپراتوران باستان که همه‌ی اروپا را زیر سلطه داشت.
- (رُوم): در گویش گنابادی یعنی خجالت، شرم، حیا داشتن، رودربایستی داشتن ( معمولا این واژه به صورت مرکب «رُوم‌نَمِش» یا روم نمیشه بکار می‌رود و معنای فعل منفی را می‌دهد).
نام‌جا
[ویرایش]روم
- در شاهنامه اقصاء نقطه غربی مرز کشور کاموس در برهه‌ای، و مشرق سرزمین کاموس که به سپیجاب منتهی می‌شد یعنی اراضی ترکان‌چین.
مترادف‌ها
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- شاهنامه: ISBN 964-5566-35-5