آذ

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /آذ/

اسم خاص[ویرایش]

آذ

  1. رایج‌تر مفاهیم بر دو گونه است، کم، اندک، قلیل و خطا یا اشتباه کردن است. مفاهیم دیگر با ساختار جمله تفهیم می‌گردد.
    آذ، آذر، آذور، آذربایجان، آذوقه کلماتی هم‌ریشه هستند.