هقگفتن
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر[ویرایش]
- گفتن چیزی هنگام هقیدن:
- می‌هقگفت که دیگر دوستم ندارد.
صرف فعل[ویرایش]
هقگفتن [هِقْگُفْتَنْ]
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | هقگفتن | ||||||
| بن ماضی | هقگفت | ||||||
| بن مضارع | هقگوی | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | هقگفتم | هقگفتی | هقگفت | هقگفتیم | هقگفتید | هقگفتند | |
| استمراری | می‌هقگفتم | می‌هقگفتی | می‌هقگفت | می‌هقگفتیم | می‌هقگفتید | می‌هقگفتند | |
| کامل | هقگفته بودم | هقگفته بودی | هقگفته بود | هقگفته بودیم | هقگفته بودید | هقگفته بودند | |
| التزامی | هقگفته باشم | هقگفته باشی | هقگفته باشد | هقگفته باشیم | هقگفته باشید | هقگفته باشند | |
| مستمر | داشتم می‌هقگفتم | داشتی می‌هقگفتی | داشت می‌هقگفت | داشتیم می‌هقگفتیم | داشتید می‌هقگفتید | داشتند می‌هقگفتند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | هقگویم | هقگویی | هقگوید | هقگوییم | هقگویید | هقگویند | |
| استمراری | می‌هقگویم | می‌هقگویی | می‌هقگوید | می‌هقگوییم | می‌هقگویید | می‌هقگویند | |
| کامل | هقگفته‌ام | هقگفته‌ای | هقگفته/هقگفته‌است | هقگفته‌ایم | هقگفته‌اید | هقگفته‌اند | |
| ملموس | دارم می‌هقگویم | داری می‌هقگویی | دارد می‌هقگوید | داریم می‌هقگوییم | دارید می‌هقگویید | دارند می‌هقگویند | |
| التزامی | بهقگویم | بهقگویی | بهقگوید | بهقگوییم | بهقگویید | بهقگویند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم هقگفت | خواهی هقگفت | خواهد هقگفت | خواهیم هقگفت | خواهید هقگفت | خواهند هقگفت | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بهقگوی | بهقگویید | |||||
| نهی | نهقگوی | نهقگویید | |||||