آداب

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آداب/

اسم

آداب

1. قاعده‌ها، روش‌ها، سنت‌ها، و رسم‌های رایج در فرهنگ هر جماعت و قومی. آداب و رسوم؛ جمع ادب.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: Ceremonies
• formalities
• rules
• etiquette
• manners
• rite
• mores
• habitude
• etiquette
• ceremonial
• unmennerly
• unmannered
• tactful
• punctual
• preciosity

• polite
• liturgy
• hellenism
• decorum
• turkism
• tactless
• souithernism
• smoothy
• smoothie
• scotticism
• punctilious
• propriety
• kith
• formality
• unconventionality
• protocol

• americanization
• sinify
• sinicize
• sinicism
• judaize
• frenchify
• formalization
• formal
• folklore
• clownish
• cad
• italianism
• agriology
• bon ton
• ethnography
• high church

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6

زبان دیگر

• اکدی

آوایش

• /آ/داب/

نام‌جا

آداب

1. از شهرها یا دولت شهرهای تمدن اکد یا سومر.

   سایر شهرهای مهم: اوروک، دِر، نیپور، آکشاک، خورساگ‌کالاما و لاراگ.