آشفتگی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آشُفتِگی/
حاصل مصدر
[ویرایش]
آشفتگی
- آشفته بودن، وضع و حالت آشفته.
- شوریدگی، پریشان حالی. هرج و مرج. خشم، غضب. عشق، شیفتگی.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]- آشفتن، آشفته، آشفته بازار، آشفته بخت، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن