آشفته
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آشُفته/
صفت مفعولی
[ویرایش]
آشفته
- صفت از آشفتن؛ درهم ریخته، بی‌نظم. مضطرب، نگران.
- پریشان، شوریده. نابسامانی. پراکنده. خشمگین. به هیجان آمده.رنجیده.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]- آشفتن، آشفتگی، آشفته بازار، آشفته بخت، آشفته حال، آشفته خاطر، آشفته دل، آشفته دماغ، آشفته رأی، آشفته روز، آشفته روزگار، آشفته سامان، آشفته کار
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن