آشوبگر
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]/آشوب/گَر/
صفت فاعلی
[ویرایش]آشوبگر
- آنکه آشوب و شورش ایجاد میکند، هرج و مرج طلب. فتنهجو، شورشخواه. فتان.
واژههای مشتق شده
[ویرایش]برگردانها
[ویرایش]ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین