آشوبگر
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
/آشوب/گَر/
صفت فاعلی[ویرایش]
آشوبگر
- آنکه آشوب و شورش ایجاد میکند، هرج و مرج طلب. فتنهجو، شورشخواه. فتان.
واژههای مشتق شده[ویرایش]
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین